نرو میمیرم...
صــداي پاي تــــــو كه مي روي. . .
این وبلاگ نفسه،که خودش نفس یکی دیگه ست!
صــداي پاي تــــــو كه مي روي. . .
واس اونی که....
چند روزه جای خالیش داره دیوونم میکنه....
گاهـے.....
حجم ِ دلتنگے هایَـ م آنقــدر زیــآد میشـود
ڪــﮧ دنیــا با تمامـ وسعتش برایَــ م تنــگ میشود
دلــتــنگــتـم.....
واس مخاطب خاص
راه کــه میـروی
عقب میـمــانـم . .
نـه برای اینـکـه نخواهـم با تو هم قـدم باشـم
میـخواهـم پا جای پاهایت بگـذارم . ..
میـخواهم مراقبت باشَم . .
میـخواهـم رد پایت را هیچ خیابانـی
در آغوش نکشـد . .
تـو فقـط برای منی . . .
مخاطب خاص داره ها
آغوش تو مترادف امنیت است....
آغوش تو ترس های مرا می بلعد.....
آغوش تو یعنی پایان سردردها......
یعنی آغاز عاشقانه ترین رخوت ها.....
آغوش تو یعنی من خوبم ......
بلند نشوی بروی یک وقت.....
من از بازگشت بی هوای ترس ها می ترسم....
واس مخاطب خاص
این روزها ...
حال خوشی ندارم !
کجایی ؟!
تا مثل همیشه...
در آغوشم بگیری...
آرام در گوشم زمزمه کنی
" آروم باش من پیشتم "